Wprowadzenie do badań nad hialuronidazą i jej wpływem na kwas hialuronowy
W ostatnich latach, w związku z rosnącym zainteresowaniem zabiegami estetycznymi, liczba procedur związanych z użyciem kwasu hialuronowego (HA) znacząco wzrosła. Według Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgów Plastycznych, w 2020 roku w Stanach Zjednoczonych wykonano ponad 3,4 miliona takich zabiegów. Kwas hialuronowy jest naturalnym polimerem o wysokiej masie cząsteczkowej, który znajduje szerokie zastosowanie w medycynie estetycznej. Jednakże, mimo że zabiegi z użyciem HA są zazwyczaj uważane za bezpieczne, wzrasta liczba zgłaszanych powikłań, takich jak martwica skóry czy ślepota, które mogą być związane z jego aplikacją.
W takich sytuacjach, zastosowanie hialuronidazy (HSE), enzymu degradującego HA, może okazać się pomocne. HSE działa poprzez depolimeryzację kwasu hialuronowego, co sprzyja jego degradacji. Celem niniejszego badania było porównanie zachowania czterech różnych żeli HA w obecności dwóch różnych preparatów hialuronidazy, co dostarcza istotnych informacji na temat ich zastosowania w praktyce klinicznej.
Przegląd metodologii badania i zastosowanych preparatów
W badaniu wykorzystano cztery komercyjnie dostępne wypełniacze HA, różniące się technologią produkcji i właściwościami fizykochemicznymi. Były to:
- Skn: Subskin (Perfectha, Sinclair, Francja)
- Lt: Lyft (Restylane, Galderma, Szwecja)
- Vol: Voluma (Allergan, AbbVie, USA)
- UDe: UltraDeep (Rennova, Innovapharma, Brazylia)
Do badania zastosowano również dwa różne preparaty hialuronidazy: Biometil oraz PHD, które zostały przygotowane w sterylnym roztworze soli fizjologicznej. Metodologia badania polegała na ocenie degradacji HA po aplikacji HSE, co zostało przeprowadzone poprzez analizę fotograficzną.
Wyniki badań – jak różne preparaty HA reagują na hialuronidazę?
Wyniki badania wykazały istotne różnice w stopniu degradacji pomiędzy różnymi preparatami HA. Żel Lyft (Lt) wykazał najwyższy poziom degradacji, podczas gdy preparaty Voluma (Vol) i Subskin (Skn) charakteryzowały się znacznie niższym stopniem degradacji. Co więcej, nie zaobserwowano znaczących różnic pomiędzy zastosowanymi preparatami hialuronidazy, co sugeruje, że ich wybór może być mniej istotny w kontekście degradacji HA.
Warto również zaznaczyć, że mieszanie preparatów HA z HSE miało znaczący wpływ na stopień degradacji. Po przeprowadzeniu analizy statystycznej, stwierdzono, że degradacja była większa po manipulacji, co podkreśla rolę mechanicznego działania w procesie degradacji.
Dyskusja nad wynikami i ich znaczenie kliniczne
Wyniki tego badania dostarczają nowych informacji na temat degradacji kwasu hialuronowego w kontekście zastosowania hialuronidazy. Wskazują one na to, że różne preparaty HA mogą reagować odmiennie na działanie HSE, co może mieć istotne znaczenie w praktyce klinicznej. Dalsze badania powinny koncentrować się na różnych stężeniach HSE oraz innych czynnikach, które mogą wpływać na degradację HA.
Wnioski płynące z tego badania mogą mieć zastosowanie w zarządzaniu powikłaniami związanymi z wypełniaczami HA, a także w podejmowaniu decyzji klinicznych dotyczących ich stosowania.
Podsumowanie i kierunki przyszłych badań
Podsumowując, badanie wykazało, że preparat Lyft (Lt) ulega najszybszej degradacji w obecności hialuronidazy, co sugeruje, że jego zastosowanie w sytuacjach wymagających szybkiej interwencji może być korzystne. W przyszłości konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań, aby lepiej zrozumieć mechanizmy degradacji HA i ich implikacje kliniczne.
Bibliografia
Germani Marcelo, de Queiroz Márcia V.G.B., Yuri de França Shimizu Mariana, Teixeira Thiago Gomes, Rogerio Victor, Giro Gabriela and Munoz-Lora Victor R.M.. Comparative in-vitro degradation of hyaluronic acids exposed to different hyaluronidase enzymes. Journal of Oral Biology and Craniofacial Research 2025, 15(1), 178-182. DOI: https://doi.org/10.1016/j.jobcr.2025.01.001.
